Na przełomie listopada i grudnia przypada okres, w którym Toruń oddaje cześć dwóm wybitnym postaciom swojej historii – śp. Wandzie Szuman oraz śp. o. Władysławowi Wołoszynowi. Paweł Gulewski, zastępca prezydenta miasta, dokonał symbolicznego hołdu, odwiedzając miejsca wiecznego spoczynku tych zasłużonych torunian na cmentarzu św. Jerzego.
Ojciec Władysław Wołoszyn, którego drugą rocznicę odejścia upamiętniono 29 listopada, przez lata pełnił rolę duszpasterza akademickiego (1963-1988) w Toruniu. To właśnie on był pomysłodawcą powstania ośrodka intelektualnego wokół kościoła św. Ducha, który stał się miejscem spotkań osób związanych z ruchem „Solidarność” i procesem demokratyzacji Polski. Zasłużył się jako duchowy lider kilku pokoleń torunian. Jego inicjatywa umożliwiła spotkania z wybitnymi postaciami intelektualistów, naukowców, duchownych, artystów, polityków, pisarzy i dziennikarzy, które stały się areną inspirujących debat i kształtowania postaw w opozycyjnym środowisku. Z jego staraniem Toruń gościł takie osobistości jak Karol Wojtyła, Jerzy Turowicz czy Józef Tischner. W czasach stanu wojennego o. Wołoszyn zdecydowanie zaangażował się w protekcję pracowników i studentów Uniwersytetu Toruńskiego, niesłusznie oskarżanych o działania antypaństwowe. Jego obecność miała wielki wpływ na atmosferę Torunia tamtych czasów.
Za swoją działalność duchowny został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Torunia, który otrzymał podczas uroczystej sesji Rady Miasta 29 listopada 2003 roku. Odszedł zaś z tego świata 29 listopada 2021 roku w Gdyni. Spoczął w grobowcu jezuitów na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu.
1 grudnia mija natomiast 29 lat od śmierci Wandy Szuman – wybitnej pedagog i pionierki rehabilitacji osób niepełnosprawnych przez sztukę. Ta córka toruńskiego lekarza i społecznika Leona Szumana, urodzona 3 kwietnia 1890 roku, była założycielką toruńskiego PCK, angażowała się w tworzenie systemu opieki nad sierotami oraz kształcenie nauczycieli. Przeprowadziła wiele badań naukowych dotyczących rozwoju sierot i dzieci wychowywanych w izolacji. Podczas II wojny światowej prowadziła tajne nauczanie i organizowała pomoc dla rodzin ofiar represji powojennych.
Po wojnie wróciła do Torunia i podjęła pracę w Liceum Wychowawczyń Przedszkoli i Pogotowiu Opiekuńczym. Choć przeszła na emeryturę w 1952 roku, nadal kontynuowała swoją działalność naukową i badawczą. Wniósł istotny wkład do polskiej pedagogiki, wprowadzając nowe metody i kierunki pracy. Szczególną uwagę poświęciła dzieciom niepełnosprawnym, niewidomym i głuchym. W latach 70. promowała jeszcze nieznane szerzej metody rehabilitacji osób niepełnosprawnych poprzez twórczość artystyczną.
Wanda Szuman została odznaczona między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, papieskim medalem „Pro Ecclesiae et Pontifice” oraz Orderem Uśmiechu. W 1992 roku otrzymała Honorowe Obywatelstwo Torunia. Zmarła 1 grudnia 1994 roku, w wieku 104 lat. W Toruniu jej imię nosi VII Liceum Ogólnokształcące.